Project ‘Stad, ik ben thuis’

Bij dit mooie project heb ik een vertaling mogen maken van het gevoel wat binnenstadbewoners ervoeren wanneer zij aan de stad Zwolle dachten. In de vorm van een lied en het ontwerpen van een mozaïeken bank heb ik hier een uiting aan kunnen gegeven. In dit project was verbinding één van de aandachtspunten die we hoopten te bereiken met dit initiatief. Elkaar ontmoeten bij de bank en samen mozaïeken zorgde voor mooie gesprekken. Nu kun je heerlijk in de zon op het bankje zitten en elkaar ontmoeten. In het filmpje kan Jan-Willem in het kort vertellen wat het project precies inhield.

Ontwerp bank.
De kenmerkende gebouwen van Zwolle zie je voorop de bank. Aan de achterzijde zie je twee mensen die een arm om elkaar heen slaan. Wanneer je op de bank zit, lijkt het alsof je innig samen zit. Onbewust meer verbonden.

Schrijven van tekst en muziek van het lied ‘Stad, ik ben thuis’.
De binnenstadbewoners voelden de liefde voor de stad. Het gevoel van thuiskomen. Ik kwam toen al gauw op de tekst ‘Stad, ik ben thuis’. De tekst van het lied kun je op twee verschillende manieren interpreteren. De liefde waar je elke dag bij thuiskomt en de liefde voor de stad.
Zie hieronder de tekst van het lied.